Historie

Ten tijde van de eerste Wereldoorlog werd in Susteren de eerste voetbalclub opgericht: Glück Auf. Van een strak georganiseerd verenigingsleven kon men toendertijd nog niet spreken. Het was meer en groep vrienden die praktisch allemaal "op de koel" werkten. In hun vrije tijd, meestal de zondag, gingen ze dan onderling of tegen een club uit de buurt en potje voetballen. In de beginperiode,1916, had "Glück Auf" nog geen eigen voetbalveld. Ze hadden echter prachtige eikenhouten palen die op zondagmorgen uit de schuur werden gehaald en met de schop op het eerste het beste vrij liggende terrein of weiland werden ingegraven.  

In de jaren twintig van de vorige eeuw ontstond een volwaardige voetbalclub onder de naam Suestra. De clubkleuren werden zwart/geel. In 1923 werd het eerste kampioenschap gevierd. Enkele jaren later, in 1931 maakt de naam Suestra plaats voor V.V. Susteren, voetbalvereniging Susteren. Hun speelveld lag op de Heide en de club speelde tot 1937. Echter, voordat de naam V.V.S opduikt, blijkt er op de Heide al een andere club opgericht te zijn, want de naam Sustersche Boys komt voor het eerst (Seizoen 1927-1928) in de geschiedenis te voorschijn in het adresboekje van de KNVB. Omdat er echter onvoldoende draagkracht en financiële middelen waren, verdwijnt de club net zo snel weer uit de geschiedenisboeken. 

In 1934 werd er echter al een nieuwe club opgericht in Susteren. Deze zag het levenslicht als Victoria, maar na een verplichte naamsverandering ging de club verder als RK. Sport Vereniging Susteren. We zien hier ook voor het eerst tekenen van de huidige Susterse Boys, want de clubkleuren werden blauwwit. De prestaties waren uitmuntend. In het seizoen 1938/1939 promoveerde de club naar de 2e klasse, de op één na hoogste voetbalklasse die Nederland in die tijd kende. De oorlogsjaren die volgden waren echter, zoals voor vele clubs het geval was, erg lastig. 

Na de oorlog was er echter weer tijd voor ontspanning en het idee om een voetbalclub op de Heide op te richten, nadat de vorige zoals hierboven vermeld medio begin dertiger jaren ter ziele was gegaan, werd door diverse personen weer levendig gemaakt. Na de oorlog was het tijd voor een frisse naam en daarom werden de jongens van Susteren omgedoopt tot de Susterse Boys. Op 6 januari 1946 werd de aanvraag ingediend om toegelaten te worden tot de KNVB en op 3 augustus werd dit verzoek gehonoreerd. V.V. Susterse Boys is nu officieel opgericht en de twee teams zullen uitkomen in blauwrood gestreepte shirts met witte broeken. Als locatie om het ‘bruine monster’ te laten rollen werd er gekozen voor de weide van Hendrik Op 't Veld, gelegen in het verlengde van Kavinksbosch. 

Na een aantal roerige jaren hangt het voortbestaan van onze club in het seizoen ’57-’58 aan een zijden draadje. Het eerste elftal eindigt stijf onderaan en van een tweede-en jeugdteam is geen sprake meer. Verder veranderen de clubkleuren in de volgende jaren van blauwwit naar blauw-rood-wit, naar groen-wit en uiteindelijk in ’58 weer terug naar het bekende blauwwit. 

De daaropvolgende jaren is er weer een opmars. In het seizoen ’60-’61 neemt de club voor het eerst een houten kleedkameraccommodatie in gebruik uitgerust met een heuse pomp met roestbruin water – nog altijd terug te vinden op onze doelpalen dankzij het IJzerenbos. Verder bloeit de jeugdafdeling weer op met een A én B team en drie seniorenelftallen. In dat jaar worden zowel het 1e als 2e elftal kampioen en eindigt de B-jeugd op een verdienstelijke 3e plek. Het eerste elftal doet dit overigens met overweldigende cijfers in de 4e klasse: 22 wedstrijden gespeeld, 21 gewonnen en één wedstrijd gelijk, met een doelsaldo van +84. in het seizoen ’64-’65 eindigt de Blauwwitte formatie als 2e en wordt het tweede elftal opnieuw kampioen. 

De daaropvolgende jaren volgen zonder veel noemenswaardige momenten. Aan het eind van het seizoen ’71 wordt het 25jarig bestaan van onze vereniging gevierd, met gigantisch succes als we de geschiedenisboeken mogen geloven. 

Na een degradatie van de 4e naar de 5e klasse in het seizoen ’71-‘72, vechten de Boys zich 2 seizoenen later via een 2e plek en nacompetitie terug naar de 4eklasse. Ook het 2e elftal verzekert zich met een kampioenschap van promotie. De daaropvolgende jaren breiden de teams weer langzaam uit, met een 3eteam, veteranen en nieuwe jeugdelftallen. 

Na de geslaagde Pinksterfeesten wordt er in ’78-’79 besloten tot de bouw van ons eerste – houten – kantinegebouw. Tevens wordt in dat jaar ons clubblad ‘De Schuiver’ opgericht. In het daaropvolgende jaar wordt voor het eerst in onze geschiedenis een damesteam opgericht en café Sport wordt heropend, waardoor dit automatisch weer ons clublokaal wordt.  

In het seizoen ’83-’84 breekt een nieuw tijdperk voor de Boys aan. Na jarenlange onderhandelingen wordt – tegen de wil van Susterse Boys – Sportpark Ijzerenbosch aangelegd, en verhuizen we voor het eerst sinds 1946 weg van de velden rondom Kavinksbosch. 

Na de viering van ons 50 jarig jubileum dat, dankzij de vele vrijwilligers en sympathisanten, een daverend succes werd, konden we weer verder met onze sportactiviteiten. Het seizoen werd afgesloten met een voorlaatste plaats voor ons éérste team in de vierde klasse en het tweede en derde elftal eindigden respectievelijk op een 6e en 9e plaats. Van de opbrengst jubileum werd de veldverlichting uitgebreid en er kwam ook een nieuwe keuken met toebehoren. Ons derde team word volledig in nieuwe kostuums gestoken door een stel sponsors en gaat verder als Sambateam. Verder wordt de club opgeschrokken door een heftige inbraak. 

Het eerste team eindigt op 5e plaats in 4E. Tweede en 3e team eindigden respectievelijk 11e en 10e in de 5e en 6e klasse Reserve. Voor het seizoen ‘97/’98 werd Erwin Evers als nieuw trainer aangesteld wat resulteerde in een 7e plaats voor het eerste team. Het tweede team eindigde als 6e terwijl het 3e team genoegen moest nemen met een voorlaatste plaats. Verder doet zich in dat seizoen de opmerkelijke diefstal van onze middenstip voor, waarbij de schop op het hoofdveld wordt achtergelaten en wordt het samenwerkingsverband m.b.t. de jeugd opgezegd door Slekker Boys 

In 1999 vallen de sportieve prestaties tegen, al wordt het 2e elftal met verve kampioen. Daarnaast voorziet Peter Hendriks onze complete jeugdafdeling van trainingspakken nadat hij ook al voor nieuwe tenues had gezorgd. 

In het jaar 2000 vestigt René Pesgens het record "roerbakeieren eten" en verorbert er maar liefs 30 eieren binnen 45 minuten. Verder speelt Wil Pesgens zijn 500e wedstrijd in de Boys-kleuren en Jos Scheffer, Marcel de Bie en John de Rooy blijven met 400 wedstrijden in zijn spoor. Als in mei 2001 de competitie eindigt zien we Susterse Boys 1 op een 8e plaats eindigen die net genoeg is om in de vierde klasse te blijven. Ons clubblad "de Schuiver" ziet helaas zijn einde omdat er onvoldoende schrijversaanbod is. De 14e jaargang is hiermee ook meteen de laatste. 

Het seizoen 2003-2004 kent opnieuw een sterke prestatie van het 2e elftal met een éérste plaats en promotie naar de vierde reserveklasse. Daarnaast loopt de jeugdafdeling, onder leiding van Peter van der Zanden (Oscar), buitengewoon goed, want nog nooit in ons bestaan hadden we zó veel jeugdleden en teams op het veld staan.  

Ook trainer Erwin Evers heeft niet zo'n beste start maar allengs het seizoen gaat het beter en momenteel (april) nemen wij de derde plaats in met nog twee wedstrijden te gaan en een periodetitel in het verschiet. Het tweede elftal echter moet nog om lijfsbehoud voetballen en staat op het randje van degradatie. Medeoprichter, secretaris en bestuurslid Pie Hennissen overlijdt op 23 juli 2005 op 80-jarige leeftijd en de voetbalwereld om ons heen wordt opgeschrikt als ons aller Jan de Rooy op 20 oktober 2005 op 63-jarige leeftijd overlijdt. 

In de daaropvolgende jaren wordt er regelmatig van voorzitterschap gewisseld. In het seizoen 2017-2018 draagt toenmalig voorzitter John Sanders het stokje over aan onze huidige voorzitter Roy Denis. Daarop keren een aantal verloren zonen terug van SC Susteren. De jaren die volgen wordt hard ingezet op vernieuwing en progressie zowel binnen als buiten het veld. Zo voegt zich een grote delegatie van Echt en omstreken bij ons 1e elftal, vormen ‘De Verkes’ een 2e elftal, ontstaat er een 3e elftal en kregen we er in 2022 zelf een Dameselftal bij. Ook buiten het veld werden er de nodige verbeteringen doorgevoerd met nieuwe Led lampen, nieuwe dug-outs en diverse licht en geluid attributen om onze kantine levendig te houden. 

Geschreven met dank aan het werk van Piet Feller, in de Jubileumuitgaven 


Image